Waat bèn ich blie, dat ich in Zitterd bèn gebaore

Vastelaovessezoen 1994, Nómmer 3
Teks & Meziek: John Smeets & Gian Prince
Jaortal: 1994
Zangk: Chris Maas
CD: De Marottesirk trek wiejer (1994)

Refrein:
Waat bèn ich blie, dat ich in Zitterd bèn gebaore,
dat mich d’n oojevaar hie baove haet verlaore.
Miene vruntj, dae hauw ei flink sjtök in de vaan,
vloog mit zien trööt taenge ’t Geuzeklumpke aan.
Waat bèn ich blie, dat ich in Zitterd bèn gebaore,
dat mich d’n oojevaar hie baove haet verlaore.
Miene vruntj hauw flink get auwe klaore op,
mit vastelaovend ginge veer hie oppe vot.

Koeplèt 1:
Baove de Paesjsjtraot begoosj d’n trammelant,
kort bie d’n Tempel zeen v’r doe gesjtrandj.
Ei-maol bie gekòmme, ich dach ich waor neit wies,
Zitterd is veur mich, ’t sjoonste Paradies.

Koeplèt 2:
Drie bòntje daag die ich dao ònger loug,
veur ’t Geuzeklumpke, al die maskes zoug.
Heur de trööte blaoze, waat is ’t hie toch sjoon.
Bèn ich toch zoo blie, dat ich in Zitterd woon.