Trök in Zitterd

Koeplèt 1:
Zo hauverwaege Limburg, vuile veer os alweier toes,
dan rieje veer die sjtraot in, en zeen oos auwesjhoes.
Trök oet ’t hooge noorde, of ein wiet boetelandj,
want aan oos heiment Zitterd, höb veer os hart verpandj.

Refrein:
In os sjtedje Zitterd, zeen veer toch zo gaer.
Wae zich wilt vermaake, geit dao altiet haer.
Ech Zittesje sjnaake mit laammaekesj blout,
mer es veer weier toes zeen, vuile veer os toch zo gout.

Koeplèt 2:
’t Gans jaor wiet van hoes aaf, die gout betaalde baan,
mer ’t begint alweier te kriebele, vastelaovend kump der aan.
Dan motte veer trök nao Zitterd, nao os auwt sjtamkaffee,
de Pötsjtaot en de Mert op, dao vuil veer os tevree.

Koeplèt 3:
Besjtèlt wurt dao per runtje, wie ut onger vrunj ouch heurt.
Zo veur en nao kump jeder, dan aan zien eige beurt.
Veer zeen gein einzelgengesj, maake saame lol en sjpas,
en hauwte zo in ere, ’t richtich Zittesj ras.

Koeplèt 4:
Zo wie unne tiet van komme, kump ouch d’n tiet van gaon,
ut allerlètste pilske, Vastelaovend is gedaon.
De pruuk aaf en ouch maske, pès volgend jaor mer weier.
Dan zeen veer os in Zitterd trök, bie heel vööl glaeskes beier.