't Heemelpäörtje

Koeplèt 1:
Es ich aan ’t hemelpöörtje sjtaon en Petrus wénk: ” Doe neit “,
dan zék ich: ” Roup mich Sleveneer, want dae wit van besjeid.
Neit de Leveneer van jederein mer dae veur Limburg sjteit.
Dat is gét angesj wie geer wit … essebleif … ” en Petrus geit.

Refrein: (2x)
Laot mich toch bénne, laot mich noe drin !
Einmaol in den hemel, höb ich miene zin !

Koeplèt 2:
Kump dan Sleveneer, dae vreeg aan mich dao in den hemelgank:
” Höbs doe in ’t laeve vööl gedoug, is die register blank ? “
” Doot veur deze keer ’n uigske toe, gaer ként ’t Limburgs saort;
Den hemel haet, zoo wie ich mein, mit oos Limburg ein akkaord … “

Koeplèt 3:
” Och, ich weit, doe kumps oet Limburg, doe, die höbbe waal gét veur;
Wae dao vandan is véndj allich eine reets hie in de deur.
Nei, me haet hie gaaroet gei versjtandj van sjpas en gekkerie …
Mer zék mich taege Petrus niks van dit pöörtje hie opzie … “

Refrein: (2x)
Zoo kóm ich bénne, zoo kóm ich drin !
Einmaol in de hemel, höb ich miene zin !

Frits Rademacher