Sanseveria

Vastelaovessezoen 1999, Nómmer 4
Jaortal: 1999
Teks & Meziek: Guus Steinen
Zangk: Guus Steinen & Michele Tummers
CD: Zitterd Broesj (1999)

Refrein:
lch höb ein sanseveria veur de vinster gezat.
En mit die sanseveria wil ich dich zègke dat,
ich zo verrèks väöl van dich hauwt, van dich, van dich allein.
Zuus doe mien sanseveria, sanseveria, sanseveria,
zaet dich mien sanseveria, doe en ich, veer heure biejein.

Koeplèt 1:
Hae waar al wiet in de dertig, góng hel nao de veertig,
mer ’n mechelke hauw ‘r noch neit.
Hae waar zo verlaege, woort langzaam “belaege”,
en dat deig ‘m toch urges verdreit.
Hauw noch gaar niks geleeje, waar gaer mit z’n tweeje,
doe kreeg ‘r ein helder idee.
Hae sjreef nao Marieke, die ‘r gaer deig bekieke ,
Marieke, noe kiek toch èns hie.

Koeplèt 2:
Ouch hie in Zitterd, hie kènste d’r zeen sjtaon veur de vinster,
jao, kiek mer ‘ns goud óm dich haer.
Dat is jao ’t sjoone. de luu die hie woone,
de meiste die höbbe ze gaer.
Hie zeen-ters mit naame, al “tig”-jaore saame,
en noch ummer sjteit dao veur de roet,
dao op ’t vinsterbenkske, sjteit hun eesjte plentje,
en ze kómme nog gaer d’r veur oet …