de Saxefoon van oome Toon

Tekst & Meziek: Hans Wijnands
Jaortal: 1990
Zangk: John Wauben
CD: 111jaor De Marotte Zitterd (1993)

Refrein:
De saxefoon van oome Toon, och, waat toet dat dènk toch sjoon.
De saxefoon van oome Toon, jao, dao kènt hae get mit doon !
Mit vastelaovend trèk hae Zitterd ròndj, mit die kachelpiep aan ziene mòndj,
De saxefoon van oome Toon, och, waat toet dat dènk toch sjoon.

Koeplèt 1:
Waat kump toch noe dao achter aan, waat sjteit dao te gebeure.
’t Liek waal ‘nne heisje haan, noe mòste toch èns heure.
’t Klink wie ‘nne doedelzak van auwt kameele laer,
Nònk Toon blees weier oppe sax, dat hae toch zoo gaer.

Koeplèt 2:
Nònk Toon is ein natoer-talent, dat wilt hae dèks verklaore
Veer zeen in Zitterd zoo verwènt, dat hae hie is gebaore !
Jao, truf geer höm mit saxefoon, dan is dat eur gelök !
Hae sjpeelt Uch mit zien zuuver toon, de sjoever oppe rök.

Koeplèt 3:
Mit vastelaovend blees nònk Toon “De Pap de Mam de Poete”.
Dat leidje vindj hae toch zoo sjoon, dat kènt hae gans van boete.
En “Oppe mert dao is get los” dat vindj hae ouch zoo sjik,
dat sjpeelt hae dan op de kios, dat geef h’m ‘nne kik !