Mòs doe èns kieke

Vastelaovessezoen 1989, Nómmer 2
Teks & Meziek: Giel Verboord, Tjeu de Heus, Laurens Savelkoul & Merkelbach
Jaortal: 1989
Zangk: Anja Bovendeaard

Refrein:
Mòs doe èns kieke, waat ein sjtòm gezich.
Neit te geluive, is dat soms van dich ?
En dan dat huidje, baovenop dae knötsj,
dat zuut neit oet man, doe, doe gekke blötsj.
Mos doe èns kieke, waat ein sjtòm gezich.

Koeplèt 1:
Neit te geluive, noe liekste op mich.
Noe mòt ich zegge, es ich nao dich kiek,
dat ich in de sjpeigel, heel vööl op dich liek.

Koeplèt 2:
Noe zèt ich mich ei maske op mien sjnoet,
want mie gezich, dat geit noe drie daag oet.
Es ich die luuj dan allemaol zeen gaon,
dan wil ich neit meer veur de sjpeigel sjtaon.

Koeplèt 3:
Dan gaon ich droet, dan doon ich weier mit,
’t Is mich egaal wie dan mie maske zit.
Ich dans, ich sjprèng, ich raos mich get biejein,
zo ben ich sjmorges nog ummer oppe bein.