Mien mechelke

Vastelaovessjlaager 1977
Teks & Meziek: Math Niël
Jaortal: 1977
Zangk: div.

Refrein:
Wo is mien mechelke, mien mechelke gebleeve ?
Is noe mien mechelke alweier d’r tösjen oet ?
Veer hauwe aafgesjpraoke, tösje zös en zeeve.
’t Is vas en zeeker mit de hermenie d’rop oet.

Koeplèt 1:
Erg krank is mien Marie, wat haet ze toch, die prie ?
Ich ben ens nao de dokter gauw gegange.
Wie dae Marie doe zoug, dach ich dat hae get kroug.
’n Paar weurd höb ich waal van hööm versjtange.
Krank van ein hermenie, dat is die gekke prie.

Koeplèt 2:
De buurt haet ein kapel, die geef hööm eine lel.
Dan is Marie van mich neit meer te hauwte.
Ze leet dan eine böök, die brik noch ens de knöök.
De aerpel zeen noe vöölste vööl gezauwte.
’t Vleisj is gaar neit mals, dat kump door “Hel en Valsj”.