Kwiebus

Teks: Ad Pfennings, Meziek: Giel Laumen
Jaortal: 1952
Zangk: Anja Bovendeaard en Caecil Theelen
LP: Zittesj Prèntebouk (1984)

Koeplèt 1:
Waat is òs sjtédje Zitterd wònjersjoon, mit dae Prins Carnaval wurd ’t jao weier knal.
En dae neit mit deit, mèr dat is ein boon, dae mòt me in de pröllemanj mèr doon.
Noe biet, noe biet, doe iepekriet.

Refrein:
Kwiebus, och Kwiebus, peuzel toch get mit, doe gekken tienus.
Kwiebus, och Kwiebus, biet toch aeve in de laeverwoosj.

Koeplèt 2:
Doe toetebölles, höbste weier doosj, de kleinste poet sjprink ròndj, alles in kakelbòntj.
En eine druimes zabbelt op ein koosj, mèr zink toch ouch al van die laeverwoosj.
Noe biet, noe biet, doe iepekriet.

Koeplèt 3:
Noe laot mèr gaon, veer weite van besjeit: ’t mot, ’t kan, ’t zal, in ’t sjtédje van de wal.
De Pappegey die ruip, maak uch gereit veur sjpas en lol en veur die gekkigheid.
Noe biet, noe biet, doe iepekriet.