Doe bès mie maedje

Teks: Frits Rademacher, Meziek: Giel Laumen
Jaortal: 1955
Zangk: Frits Rademacher (org.) / div.

Koeplèt 1:
Kiek éns aeve in de sjtraot, zuug ze dao éns gaon,
maedjes, ’t lieke waal blömkes, kénjer mit zilvere sjtömkes.
Maedje, mit dien lupkes rood en zoo fien gesjmink,
loester nao ’t leidje, dat die jungske zink :

Refrein:
Doe bés mie maedje, och kéndj, ich hauwt van dich.
Doe modeplaetje, mien allerleifste wich !
Mie rozeknupke, ich nuim dich hartedeif,
doe bés mie pupke, kóm ich hauwt dich éns leif !

Koeplèt 2:
Wurd ’t weier karneval, kump den tied weier aan.
Jederein geit zich verkleije, nemes zal òs dat verbije.
Maedje, mit dien lupkes rood en zoo fien gesjmink,
loester nao ’t leidje, dat die jungske zink :

Koeplèt 3:
’t Jungske is nog vööl te bleu, durf ´t nog neit aan.
Kump ‘r ei maedje éns taege, jummich, dan wurd ‘r verlaege.
Mer hae haet op zeek’ren daag toch zien kans gewaog,
en doe sjprouk dat maedje : has te mer eeder gevraog …..

Koeplèt 4:
En is dan de broelef dao, jóng dan is ’t fees.
Wurd zich ei drupke gedrónke, same wurd nog éns geklónke.
Want ze zeen noe man en vrouw, och waat zeen ze blie,
zaet ‘r doe mie vruike, kéndj, noe kóm éns hie !

Koeplèt 5:
Kump ‘r thoes mit karneval, mit eine laege maag,
nurges vindj hae dan zie vruike, ’t aete, dat mòt ‘r zich zuike.
Want ’t hiltj van karneval, schprink gans mònter ròndj,
in ei reipe-rökske, vuilt zich kaergezòndj !

Koeplèt 6:
Gaon dan bie ’t démaské alle maskes aaf,
Dènks te: ’t zal mich benuuje, wae ich zoo lekker koos duuje
Trufs te dan dien eige vrouw, achter zoo’n maske aan,
zuls te gèt belaeve, bès te de banaan !