De Tant

Vastelaovessjlaager 1956
Teks: Thuur Laudy, Meziek: Giel Laumen
Jaortal: 1956
Zangk: div.

Koeplèt 1:
Mien tant haet vööl klamotte, die duud ze in ein sök.
En deit mer niks es potte, zolang es ’t höör lök.
Mer geit me höör get vraoge, dan is ze zoo gewiks,
dan zaet ze: kòmp neit plaoge, geer wit, ich höb toch niks.

Refrein:
Mer tant, mien leifste tant,
es uch dao noe èns de mot in kump.
Waat dan, waat doot ‘r dan,
es eur kat noe èns die sök mit nump.
Geer wit neit woo ze zit,
woo de kat die sök mit geldj sjmit,
dan is die sök nog lang neit trök.

Koeplèt 2:
Mien tant haet kènne vrieje, mer dat is jaore trök.
Ze zag: die nötte prieje, die wolle aan mien sök.
Ze loerde nao de cente, die tant zich hauw gesjpaard,
en die dat sökkertèntje in sökke hauw bewaard.

Koeplèt 3:
Ich meinde gaon te erve, de tant hauw geinen aom.
Ich dach noe geit ze sjterve, en is ’t gauw gedaon.
Nao drie of veier waeke, waar tant weier aeve flök,
en zoug ich höör versjtaeke, die auw versjlete sök.