De Marotte zulle laeve

Teks: Jonas Salomon Ossendrijver
Millodie: ‘De oude tante’
Jaortal: 1882 (Auwdste Zittesje Vastelaovesleidje)

Koeplèt 1:
Komt jonges alleney, Zengt dideldommeldey,
’t is Vastelaovendvreugd, In alle eer en deugd;
Veer make os plezeier, En drenke Beijesch beier,
En zenge löstig keer op keer:

Refrein:
De Marotte zulle laeve,
Os bliedschap gaeve,
Geheel oos laeve.
De Marotte zulle laeve,
Os bliedschap gaeve,
Jaor op jaor.

Koeplèt 2:
Vastelaovend is zoo waor, de schoonsten tied van ’t jaor,
Dan schteurt gein zorg os niet, gein leid en gein verdreit;
Dao wurt bie daag en nach, geschpronge en gelach,
En gezonge oet alle mach:

Koeplèt 3:
’t Saoves schoon verkleid, wie jonk en auwd dan deid,
Mit ei maske veur ’t gezich, de parepluuj gerich;
De leifsten gaon, joechhee, dan mit nao ’t bal masqué,
En die zenge dan mit os mit:

Koeplèt 4:
Es eemes schikaneirt, of waal chagrineirt,
Dan kump de ganse kraom, en maken ‘m get laam;
Hae wurt zoolang omrink, bes dat de kwint ‘m schrpink,
En hae endjlings mit os zink:

Koeplèt 5:
De waorheid zekke veer, mer op ein schoon maneir,
Schikaan kump noots te pas, veer make niks es schpas;
Dae dat niet lieje kan, dat is niet ooze man,
Dat dae zich mer in bed lek dan:

Koeplèt 6:
Dat wurt noe jeder jaor, nog löstiger zoo waor,
De nuuje sosjeteit, de Marotte zeen gescheit;
Zie schaffen os plezeir, einen optoch en nog meer,
Daoveur zenge veer noe hun te eer:

René Haustermans